تو این سه تا ویدیو براتون می‌گم که چطور آهسته و پیوسته قدمهای شناخت و تغییر خودم و بدنم رو با کمک کوه، طبیعت، یوگا و تماشا دارم طی میکنم و چطور درمان سرطان شد انگیزهای برای مربی شدنم. چه راه‌هایی رو رفتم و چی شد که اسمم شد لاکی‌یوگی.
لوی سگ مهربون و رفیق همراهمه که در نقش کمک مربی عشق میده.
کلاس‌های من تلفیقی هستن از آساناها، تمرینات تنفسی و آگاهی به بدن و یوگانیدرای محبوب. برای حضور هم فقط شوق کافیه. درکنارش یوگادرطبیعت که هر ازگاهی فرصتش فراهم میشه.
بهم در واتساپ، تلگرام یا اینستا پیام بده و به جمع‌مون بپیوند.
زمان تمرین کلاس‌های حضوری یک‌ساعت‌ونیم‌ه. بعضی وقتا بعدش یه نیم‌ساعتی دمنوش می‌نوشیم و گپ می‌زنیم .
شنبه‌ها از ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ (نیمه قدرتی)
یکشنبه‌ها از ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰ ( قدرتی)
سه‌شنبه‌ها از ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۰۰ (نرم و آگاهانه)
اگر خودتون یه تیمین از رفقا یا می‌خواهین برای تیم شرکتتون کلاس یوگا داشته باشین امکان هماهنگی زمانش وجود داره.
دو‌شنبه‌ها از ۱۷:۰۰ تا ۱۸:۰۰ یوگای نرم مناسب برای همه
یه زمانهایی برای یوگا میریم تو دل طبیعت و از حضور در بدن و طبیعت همزمان کیف میکنیم.
نظرات
تجربه یوگا با معصوم برای من فراتر از یک تجربه ی ورزشی هست. سالها سبک زندگی معصوم و نگاهی که به جزئیات زندگی داره برای من جذاب بوده
انگار دنیایی که معصوم توش زندگی میکنه رنگی تر از دنیای ما هست 
من همیشه فکر میکردم یوگا کلا مدیتیشن هست و اصلا به عنوان ورزش قبولش نداشتم. اولش بخاطر اینکه از شلوغی دنیا و خستگی افکارم جدا بشم و به دنیای جادویی معصوم نزدیک بشم تصمیم گرفتم توی کلاسها شرکت کنم ولی وقتی جلسه اول با خستگی فراوااان و بدن درد زیاااد رسیدم خونه فهمیدم همه تصوراتم اشتباه بود 
با گذر از هر جلسه بیشتر متوجه میشم که با اینکه سالها به بدنم کم توجهی کردم چقدر داره باهام همراهی میکنه و هر هفته که درد و خستگی کمتر میشه یوگا چقدر لذتبخش تر میشه ، و باورم نمیشه درد شانه و گردنی که بخاطر کار اداری سالها همراه خودم میکشیدم و دیگه جزئی از زندگیم شده بود کلا از بین رفته
تجربه ی من از کلاس های یوگا با معصوم و لوی و همراهان نازنینش گذراندن ساعت هایی پر از عشق و آرامش و انرژی و تجربه های نابِ. حالا خوب میدونم اگر درد جسمی یا روحی به سراغم اومد میتونم راهی برای درمانش در درون خودم پیدا کنم فقط باید بهش آگاه بشم، باهاش مواجه بشم، تصمیم بگیرم، به بدنم اعتماد کنم و ازش گذر کنم…)
من مدتهای طولانی برای دوباره شروع کردن ورزش و در یک جمع غریبه قرار گرفتن در تلاش و مواجهه با خودم بودم. یوگا با معصوم را که شروع کردم هر روز با لبخند بیدار میشدم و میگفتم دوروز مونده به کلاس این هفته و این یک ماهی که دور موندم از کلاس هر روز به امید اینم که زود زود برمیگردم سر کلاس و یوگا میکنم
نفس های عمیقی که در طول روز میکشم هر کدوم یادآور یک لحظه زیبای کلاس است برام و باعث میشه لبخندم هم از کنج چشمام بیاد بیرون و همه چیز به نظر راحت و در دسترس بشه.
یوگا برام فقط یک ورزش نیست
یوگای دسته جمعی برام فقط ورزش یا مدیتیشن نیست یک تجربه عمیق است از بودن در جمعی که بهم امنیت آرامش و قدرت مواجهه با زندگی میده باعث میشه خودم را به یاد بیارم و لذت ببرم از هر چیزی هرچه قدر کوچیک
امروز موقع خوردن تل (شبیه خیارچنبر) فکر کردم چه قدر قدردان اینم که یک سال دیگه شهریور رسیده و من میوه مورد علاقه ام از یک شهر دیگه به دستم رسید چقدر زندگی هنور پر از شگفتی های کوچیک اما عمیق و لذت بخشه و چه قدر تو همه سختی ها هنوز امید میتونه جاری باشه
امروز قدر دادن بودن یک میوه، قدردان عضو یک گروه یوگا بودن هستم.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
من همیشه آدم کمال‌گرایی بودم و این ویژگی باعث می‌شد خیلی از کارها رو حتی شروع هم نکنم. دو سال پیش تصمیم گرفتم کم‌کم با این کمال‌گرایی اشتباه روبه‌رو بشم. از کودکی هم ترس عمیقی از حیوانات داشتم.
سال گذشته در ادامه‌ی همین مسیر، کلاس‌های معصوم رو شروع کردم. لوی
، سگ مهربونش، شد همراه من برای مواجهه با یکی از بزرگ‌ترین ترس‌های زندگیم.
و اما کلاس یوگا… چیزی فراتر از یک ورزش بود؛ جایی که یاد گرفتم بدون قضاوت، فقط حرکت کنم، نفس بکشم و با آرامش پیش برم. این تجربه برای من تبدیل شد به تمرینی برای زندگی؛ اینکه
حتی آهسته، اما پیوسته جلو برم. 
برای اولین بار خودم رو در آغوش کشیدم
قدر دان هر دم وبازدمم شدم
و تو این روزها که زندگی و شرایط درحال به چالش کشیدن مون هست بدونم کلی چیز هست برای قدردانی 
معصوم و لوی عزیز قدر دان همراهی تون هستم
من یوگا رو با معصوم شروع نکردم اما معصوم یوگا رو در زندگی من پررنگ‌تر کرد. رهایی، آزادگی و وسعت دید معصوم همیشه باعث شده که من معتقد باشم این زن یه موجود زمینی نیست. حضور در کلاس‌های یوگای معصوم همیشه من رو یک قدم به خودم و رهایی نزدیک‌تر میکنه. هر وقت می‌خوام نعمت‌ها و موهبت‌های زندگیم رو بشمرم، معصوم رو 2 بار حساب میکنم…
زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست گربیفروزیش رقص شعله اش در هرکران پیداست ور نه خاموش است و خاموشی گناه ماست شما با تلاشت و دور هم جمع کردن ما شعله ها رو میرقصونی و زنده نگه میداری
سپاس
من توی کلاس یوگا، از یه دنیای شلوغ و سریع که مدام دست خودمو گم میکنم، وارد جایی میشم که میتونم دوباره پیدا بشم و با صمیمت بیشتری با خودم ارتباط برقرار کنم، نقص‌هام رو بپذیرم، مشاهده‌گر بودن رو یاد بگیرم و هر تغییر کوچیکی رو در ذهن، تنفس و بدن خودم ببینیم. همه اینا توی کلاس معصوم ممکن شده؛ شور و شعفی که داره و ذوق‌های دوست‌داشتنیش، یه جور دیگه‌ای توجه آدم رو به جزییات جلب میکنه. در کل تجربه هرکس از یوگا، یه سفر اکتشافیه که خیلی نمیشه توصیفش کرد. اما فکر میکنم سفر و تجربه‌ایه که ارزششو داره و به تجربه بودنمون غنا میده.
رفتن به کلاس‌های یوگا با معصوم برای من فقط یک تمرین بدنی نیست، بلکه یک تجربه‌ی کامل و متفاوت است. فضای گرم و صمیمی کلاسها، همراهی لوی کوچولو و جمع دوستانه‌ای که بعد از تمرین شکل می‌گیرد، باعث می‌شود حس کنم در یک خانواده‌ی کوچک و امن هستم. در جریان تمرین‌ها، معصوم با دقت و آرامش همراه ماست و همین حضورش باعث می‌شود حتی سخت‌ترین حرکات هم به فرصتی برای کشف بدن و احساس خودم، و رسیدن به لذت و تمرکز تبدیل شوند. چیزی که کلاس‌هایش را برای من خاص‌تر می‌کند، ترکیب یوگا با نگاه عمیق روانشناسانه‌ای است که در لحظه‌های درست مطرح می‌کند و ما را به درون خودمان نزدیک‌تر می‌سازد. برای من، این کلاسها فراتر از یوگا هستند؛ سفری‌اند به سوی آگاهی، تعادل و ارتباط انسانی.
